La Ordinara Tempo estas periodo de la liturgia jaro de la Katolika Eklezio kaj de aliaj Kristanaj Eklezioj kiu kovras parton de la jaro en kiu agas postulemaj tempoj: en la ordinara formo de la roma rito, ĝi startas ekde la lundo post la dimanĉo de la Bapto de Jesuo (la dimanĉo post la 6-a de januaro, tago de la kristanoj nomata Epifanio) ĝis la komenciĝo de la Tempo de Karesmo (kiu malfermiĝas en la cindra merkredo), kaj rekomenciĝas post la Pentekosta solenaĵo por atingi la sojlon[klarigu] de la Tempo de Advento.
La tuta daŭro inkluzivas tridektri semajnojn.
En la ciklo de tri jaroj, nomataj A, B kaj C la evangelio varias tiel: en la jaro A oni legas la evangelion laŭ Marko, en la jaro B la evangelion laŭ Mateo, en la jaro C la evangelion laŭ Luko.
La unua legaĵo estas ĉerpita el la Malnova Testamento dum la dua, el la apostolaj epistoloj, proponas legon duonkontinuan[klarigu] de la epistoloj de Sankta Paŭlo kaj de aliaj apostoloj. Tiel:
La liturgia koloro uzata en ornatoj dum la celebroj estas la verdo: la koloro de la vivo kaj de la labortaga ĉiutageco. Antaŭ la liturgia reformo sinsekve de la Dua Vatikana koncilio kaj nun en la eksterordinara formo de la roma rito la "tempo per annun" estas konstituata per tri periodoj: la postepifaniaj dimanĉoj, la Tempo de la tria antaŭkaresma dimanĉo (Septuagesima dimanĉo) kaj la postpentekostaj dimanĉoj.